Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

H γιορτή της άλλης "Μητέρας".

Σήμερα, την επομένη της γιορτής της μητέρας,  όλο και κάποιο γλαστράκι θα κοσμεί τη βεράντα των απανταχού μαμάδων ή κάποια χαριτωμένα ανορθόγραφη, παιδική  κάρτα θα είναι κολλημένη με μαγνητάκι  σε σχήμα φρούτου στο ψυγείο. Η μαμά-κάτοχος, θα φροντίσει ως κόρη οφθαλμού το λουλούδι και η κάρτα από το ψυγείο θα αφαιρείται ευλαβικά πριν από κάθε καθαρισμό της πόρτας του, για να μπει στη θέση της αμέσως μετά.
Η μητρότητα θεωρείται από κάποιους το παν ενώ από άλλους απλά υπερτιμημένη. Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι ένα πολύ δύσκολο, ομολογουμένως , project για τη μαμά της σύγχρονης πυρηνικής ή μονογονεϊκής οικογένειας .Αντιθέτως, στην παλιά, διευρυμένη οικογένεια  φάνταζε τόσο πιο φυσικό και εύκολο καθώς το μοιραζόταν με θειάδες, γιαγιάδες, ξαδέρφες.
Πολλοί λένε για το πόσο αλλάζει η ζωή της γυναίκας με τη γέννηση του παιδιού της. Όταν λίγο μετά τον τοκετό προσγειώνεται στην αγκαλιά σου αυτό το άγνωστο, τσαλακωμένο πιθηκάκι, αφενός θεωρείς ότι  είναι το ομορφότερο της γης και αφετέρου δεν έχεις ιδέα  τι σε περιμένει.  Ωστόσο, ο τίτλος της μητέρας δε σου απονέμεται απλά επειδή κυκλοφορούσες με αναγούλα για τους πρώτους 4 μήνες της εγκυμοσύνης, δύσπνοια και καούρα για  τους υπόλοιπους πέντε κι επειδή το έφερες στον κόσμο. Για την ακρίβεια ο τίτλος δε σου απονέμεται ποτέ. Ή σου δίνονται μικρά κομματάκια του κάθε μέρα. Σε κάθε δόντι που φυτρώνει. Σε κάθε ξενύχτι λόγω ίωσης. Σε κάθε τρόπο καλής συμπεριφοράς που κατάφερες να του διδάξεις. Στο βιβλίο που διαβάζει από μόνο του. Στις φιλίες που τιμά. Στην αγάπη που δίνει επειδή την πήρε από σένα.

Η μητρότητα δεν πρέπει να είναι ένα χαλί κάτω από το οποίο η κουρασμένη μαμά κρύβει τις τσαπατσουλιές, τα λάθη και την ανεπάρκειά της σε άλλους τομείς, αλλά ένα κίνητρο και μια ευκαιρία να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Είναι ένα παιχνίδι  χωρίς κανόνες - ή με κανόνες που στην εφαρμογή τους μπορεί να  οδηγήσουν είτε σε θαύματα είτε σε όλεθρο.  Είναι αυταπάρνηση.  Είναι άσκηση υπομονής και συγχώρεσης. Θέλει φαντασία και ευρηματικότητα. Είναι ανήφορος. Σε κάνει δάσκαλο και μαθητή. Μάγειρα και διασκεδαστή. Σεκιουριτά, γιατρό, ξεναγό,  μουσικό, άνθρωπο ορχήστρα.
Άρα μητρότητα δεν είναι μόνο το να γεννάς και ν’ ανατρέφεις  παιδιά. Αλλά το γεννάς και  ν’ ανατρέφεις ιδέες, οράματα, έργα τέχνης , πολιτικές, ανθρώπινες  σχέσεις κάθε είδους. Μητέρα είναι ο δάσκαλος που διδάσκει με πάθος. Ο καλός φίλος που είναι πάντα εκεί για να μας κινητοποιήσει και  να μας βγάλει από ένα υπαρκτό ή ανύπαρκτο τέλμα.  Η κυρία που φροντίζει τα φυτά της και τους μιλά. Ο φιλόζωος. Ο συγγραφέας και  ο εικαστικός . Ο σκηνοθέτης που μας ταξιδεύει. Ο μουσικός που μας κάνει να δακρύζουμε ή να χοροπηδάμε σαν τρελοί. Ο τεχνίτης που δείχνει με υπομονή τη δουλειά στον μαθητευόμενο. Ο επιστήμονας . Ο εμπνευσμένος σεφ. Ο αφοσιωμένος προπονητής.
Μητέρες όλων των μητέρων είναι οι άνθρωποι που έπαψαν - για δικούς του λόγους ο καθένας-να θεωρούν ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους, κι έτσι «γέννησαν» .Μετά πήραν την ανθρωπότητα από το χέρι και της έμαθαν να περπατάει, να γράφει, να διαβάζει, να κρίνει, να σκέφτεται και να γεννά με τη σειρά της ανθρώπους και έργα.

6 σχόλια: